Merhaba canlarım
Ben BiAhmt
Bu yayını, hem sinirli hemde pişman bir ruh haliyle yazmaya karar verdim.Belki vicdanımın bana çektirdiği acı yüzündendir.Yada geçmişimden beri hep bir aile özleminden kaynaklanıyor olabilir.Artık çok geç, ben yanlız olmaya alıştım ve hatta artık bir ailem olsun istemem.Ama Böyle de yaşanmıyor.İnsan çok acı çekiyor ve her gün ölüyor.Siz benim gibi olmayın.Sizi seven birisini bulduğunuzda onunla aile kurmaktan korkmayın.Biraz güvenmeyi ve güven vermeyi öğrenin.Hikayemize geçmeden önce size bir tavsiye, yazıyı okumadan arkada açacağınız slow bir müzik,şarkı veya siz en iyisi “Johny Cash Hurt with lyrics” dinmenizi şiddetle öneririm.(Dinlemeyin! Şarkıyı bir kere dinleyin ve anlamına bakın.Bakmak istemiyorsanız.Devam edelim.Unutmadan bir yazı okurken veya ders çalışırken aynı anda müzik dinlemeyin.Neden?Beyin Birden fazla uyarıcıyla karşılaşınca hangisini dikkate alacağını kararlaştıramaz.Bu da o an yapılan işte (şekil 1a:”işe” şekil 1a'da gözüktüğü gibi) dikkatimizi azaltır.Yani okuduğumuzdan bir b*k anlamazsınız.işte sadece mal mal okursunuz.Sonuç Hacı demin ne okumuştum dersiniz.Ayrıca şunu da belirtmek isterim.Hayatınızda asla keşkelere yer vermeyin.Bu yüzden bu yazıyı yazıyorum.(Araya sıkıştırayım dedim.)Hepinizi biliyorum...Kendimi johny cash hurt'deki gibi hissediyorum.
Canlar bir ay gibi pek yazı yazamayacağız yoğunluktan dolayı.(Sevgileriyle çok beraber oldukları için pek insan blog yazmak istemiyor,Öyle yaa.)Siz ayrıca bizden daha çok Aktif Patif AP Gay yazıları bekliyorsun.Evet, biliyorum canlar bu yazıdan sonra onlara da değineceğiz.Ama şu sıralar bizim gençlerin vizeleri var. Benim yok mu?Benim de sınavlarım var.Bu arada bu yazı tam hazırlayamadığımız için yazım yanlışlıkları olabilir.Bu sefer daha yoğunuz.Ayrıca sizide boşlamak istemedik.
Sizin affınıza sığınarak blog yazmaya bir iki ay ara vereceğizi söyleyelim.Anlayışınız için teşekkürler.(Heyyyy küfür etmeyin bakalımm.Güzel ve yakışıklı çocuklar bizi seviyorsunuz ama sizden anlayış bekliyoruz.Neyse.Hikayeme başlayalım isterseniz.Bu arada bu hikaye tarzı bu yazıda son gerçekten son olamayabilir.Yani pek böyle yazmayacagız.Bir anımı anlatmaya devam edeyim.
Bir gün Kordon boyu (İzmir’liler bilir. :) ) yürürken telefonumun caldığını hissettim.Cebimden çıkarıp ekrana baktığımda tanımadığım bir numara.Açtıktan sonra arayan kişi ile konuşmaya başladım...Telefonu kapattım.Telefondan adaşı aradım onu benim kaldığım eve gelmesini .Bir yere daha uğradıktan sonra eve doğru yol aldım.Eve geldiğimde üzerimi değiştirdikten sonra ahmet’e bakarak:
-Hadi adaş hazırsan gidelim.
-Nereye ? Dur! Bir tuvalete gideyim.Çişim geldi.
-Çok Sevdiğim birisi hastanedeymiş.Tefondan haber verdiler...Onu ziyarete gidiyoruz.
Adaşı karşımda hazır halde gördükten sonra kapıya yöneldik.Dairenin kapısını kilitledim sonra asansöre girdik.Asansör aşağı doğru inerken Aysel ablanın beni acil cağırmasını düşündüm ve bir anlam verememiştim.Binanın kapısından çıkarak araç park yerine doğru ilerledik.Aracın önüne geldiğimizde Adaş:
-Bu araba nereden çıktı?
-Kiraladım.
-Sessizsin...
-Aysel abla...Onu hastanede olduğunu düşünmek Beni çok Üzdü.Ben de yeni öğrenmiştim..Şaşkınlığımı üzerimden hala atamadım..Çok iyi bir kadındı.İşini çok iyi yapan bir hemşereydi...Staj yaptığım sırada tanışmıştık.O zamanlarda Aysel ablanın emekliliğine az kalmıştı.Bir çocuğu vardı.Asi ve sözünü dinlemdiğini anlatırdı.
Arabayı calıştırrdığımda ayşe Hemşireyiı özlediğimi ve aramızda geçen güzel günleri düşündüm.Araç park yerinden çıktık...
Yolda ilerlerken adaş bana dönerek:
-Arabayı güzel kullanıyorsun.
-Hayır,kurallara uyuyorum.
-Arabayı kiraladığına göre biraz uzak yere gidiyoruz.
-Komşu İl'deki hastaneye...
Sohbeti daha fazla devam ettirmedim..Önüme döndüm.Adaş bana baktı sonra önüne döndü...
Nihayet hastaneye gelmiştik.Aracı otoparka bıraktıktan sonra hasteneye doğru hızlı adımlarla yürüdük.Hastanenin yatılı hastaların bulunduğu binanın kapısından girdik. Danışma’dan Ayse ablanın yattı odayı öğrendik. Adaşla birlikte asönsere onun bulunduğu katta çıktık.Aysel ablanın kaldığı odaya yaklaştımızda odanın önünde bir kızın telefonda birisiyle tartışarak konuşması dikkatimizi çekti.Kıza baktım ,hırçın yapısı kendini hemen belli ediyordu.Yanından geçerken sanki tanımış yüz ifadesiyle bana baktı.Adaşa odanın önünde beklemesini söyledim.Odaya girdiğimde onu gördüm.Sandelyeyi onun yanı başına çekerek oturdum Ellerini ellerimin arasına aldığımda doktoru Aysel ablayı kontrole geldi.Elindeki rapora bakmak istediğimi söyledim.Baktığım da gördüğüm şeye inanamış gibi doktora baktım ve şunu söyledim.
-Habis tümörü mü?Çok fazla yayılmış.Müdahale için artık çok geç...
Doktor başıyla onaylayan bir tavırla elimdeki raporu aldı.Bana bakarak:
-Lütfen! Hastanın yanındayız.Hastamızı fazla yormayın.
Doktora son kez bana baktıktan sonra odadan çıktı.
Ben tekrar aysel ablanın yanına oturarak ellerini avcumun içine alarak öptüm.
-Önemli bir şey yokmuş.Seninle fazla ilgilenmemişler...
Öksürükleri kuvetleniyordu.Sesin kısıklığı kendini belli ediyordu.O kısık sesle bana yaklaşarak:
-Sus Ahmet ...Az vaktim kaldığını biliyorum.Artık ayaklarımı oynatamıyorum.Ellerimi de öyle...
-İyileşeceksin ,dünyanın en güzel hemşiresi...
-Öyle mi dersin doktor beyy..? Sen nasılsın?
Ayşe ablanın gözlerindeki sevinç kendini belli ediyordu.
-Ahmttt iyi gördüm seni.Biraz olgunlaşmışsın.
-Zaman kimleri olgunlaştırmadı.HALA okuyoruz...
-Bölümü kazandın Demek...
-Evet...
-Hep insanları anlamak... Onlara yardım etmek isterdin.Aslında tek amacın kötüinsanları iyi ahlaklı insanlar olmalarını isterdin söylemiştin bir ara.
-Unutmamışsın...
-Bu hayalinde hiç vaz gecmemişsin.
-Artık vazgeçtim sayılır.Yoruldum.Dünyayı biliyorsun...İnsanları biliyorsun...
Arada öksürmesi konuşmasını engel oluyor gibiydi.Zorlanarak konuştu:
-Ahmtt lafı fazla uzatmayacağım.Dışarıda duran çocuğu gördün mü?.
-Kim O kız?
-Sana benziyor...Hem de çok benziyor.Artık yetim Kalacak...
Ben Aysel hemşireye gülümseyerek “Bilmediğim bir kardeşim mi var?”dediğimde hala söylemek istediği bitmemis gibi konuşmasına devam etti.
-Ona yardım etmeliyiz...
-Elbet biri ona yardım eder...
-O biri sensin...
-Yardım edeceklerdir.Benden bekleme.Ben düşündüğün gibi değilim.Kimse bana yardım etmedi.Hatta acımadılar bile.Beni bir başıma bıraktılar...
-Aslında erkek..! Bu dünyada olmak istediği sey için çırpınıyor.Gercek bir kiz olmak...Uzaktan akrabalarımız onu yanına alacak ama onlar bu halde olmasını istemiyor.Korkuyorumm...Ben alıştım. Onun mutlu olmasını istiyorum.
-Dünya Artik biraz daha vahşi...Bence herkes gibi Normal olmalı...Trans kadınlara karşı olan nefreti biliyorsun.Beni bilirsin abla dobrayımdır.
-Sana ne olmuş ahmtt...Eskiden böyle degildin.
-Onun gibiydim.Kimsem yoktu.Bir başımaydım...Artık Yalnız başıma cok mutluyum... Ben böyle oğrendim.O da öğrenmeli.Yanlız kalmayı bilmeli...Hayatta kalmayı başarmalı.Benim artık kendime hayırım yok...
-Herkes bunu başaramaz.Sende başaramamışsın...
-.Biliyor musun? Birileri beni bulmaya çalışıyor.Merak ettiklerinden değil.Beni mafetmek için Beni sevmeyen eşcinsel karşıtları ,homofobikler benim gibi bir hekimi istemiyorlar.Dünyanın escinsellere karşı olan nefreti biliyorsun..Onlar yüzünden Sevdiğim bölümden ve mesleğimden vazgeçmek istemem.Beni bilirsin en sevdigim meslekten ayrıLmam.Benim Tek ailem ve Tek yaşama amacım bu meslekk.O kız da bunu öğrenecek.Böyle olması daha iyi.
-Bir sevgili bulmuş.Çocuğu gözüm tutmadı.Onunla cok kavga ediyor.Bazen çocuğuma kötü davranıyor..Sen ona doğruyu öğretebilirsin.Yardımcı olmalısın lütfen..Istediği hayatı yasamasında yardımcı olmalısın.Bu kağıdı al.Numarası var.Bir gun aramak istersen.Ama lütfen aramak istediğinde her sey icin gec olmasin.
Aysel ablamın elini öptukten sonra kapıya yöneldigimde :
-Ahmt hala vaktin var.
Cocuğun yanından gecerken Bana sinirli şekilde baktığı fark Ettim.Sürekli bana bakıyordu..Koridorun sonundaki asansöre hızlı adımla yürüdüm.Adaş peşimden bana yetişmeye çalışıyordu.Kötü geçmişinden ve geçmisini hatırlatan kızdan Hemen kurtulmak icin oradan hemen uzaklaşmam gerekiyordu....Otoparktan arabayı aldık.
Arabnin içi sessizdi adaş sanki halimi anlamış gibi beni rahatsız etmek istemiyordu.Ama merak ettiği bir şey vardı.Dayanamayıp sordu:
-Kadını hastalığı neymiş?
-Habis tümörü kansere dönmüş diye biliriz
-Ne kanseri?
Adaş'a bir bakış atarak:
-Habis tümörü Çevre dokuları istila ederek çoğalır.Yakın olan dokulara sıçrar.Tümör ilerledikçe durdurulması güç halini alır.Tedavi edils bile tekrrlama riski büyük olan bir tümördür.Bu kanserli dokularda hücrelerde anormal şekil kontrolsüz biçimde bölünür ve çoğalır.En önemlisi ise Habis tümörü epitel dokuda oluştuğunda artık kanser olmuştur.Bu tümör yavru tümörler oluşturarak left ve kan damarları yoluyla ikincil odaklar oluştura biliyor.Hayati önem taşıyn organlara kaseri taşırsa vücut fonksiyonların görevini yapmasını engeleler ve önemli organların yıkımına neden olarak ölüme neden olur. Ayşe hemşirede tümör baya yayılmış.Yani kanserin yayılmasını sağlamaış.
-Anladım.
-Anladığı pek sanmıyorum ama.Yani hayati organlara doğru kanser hızlı yayılıyor ve bu bu bölgelerde hasarlara neden olarak geri dönüşü mümkün olmayan etkilere neden oluyor.Amannn neyse az zamanı kalmış...
Kamu spotu geliyor, geçlerrrrr. (Bu yöntemin ismi CPR)
(Lütfen arkadaşlar bir yanlışım olursa tepkilerinizi yorumlarda bekleriz veya imailden bana ulaşabilirsiniz.Hepimiz insanız eksik anlattığımız veya daha net açıklayıcı olamadımızı söyleyin.--Sen doktorsun.Sen bile hata yapıyorsan.Yandıkkk.Ayrıca bu konu hakkında bir bilgimiz yok.Ayrıca doğruluğunu araştırmayız.Şimdi kim araştıracak offf--Arkadaşlar canlarım ben size söylemedim (dememiştim) ama.Bizim tıpcı arkadaşlarımıza demiştim.Bir hassa tüm sağlık sektöründe çalışanlara diyorum.Sizi duyarlı olmaya çağrıyoruz.Acımayın en aşağılayıcı şekilde düşüncenizi bizimle paylaşabilirsiniz. Hapı yuttukkk.Siz en iyisi güsel bir üslupla bize bildiriniz.)
Otoyoldan ilerlerken bir ses duyduk.Önümdeki arabaların yavaşladığını fark ettim ve hemen yavaşladım.Tamamen durduktan sonra arabadan indim ve ileri doğru yürüdüm.3 4 araba önlerimizde iki araç çarpışmışdı.Görünürde yaralı kimse yok gibiydi.Fakat bir çığlık duydum sesin geldi yöne doğru ilerledim.Birinin etrafina çevrilmişlerdi.Yakınlaştım yerde yatan adamı gördüm.Kızlarının ağladıklarını gördüğümde beni bir tuhaf his kablamıştı.Bu histen nefret ediyorum.Bu duygudan ne kadar çok nefret etsem de bir o kadar acı hissetmemi sağlıyor.Kendimle savaşmayı hemen bıraktım.Hızlarak kalabalığı açmaya calıştım.lütfen cekilin ben doktorum.Merak etmeyin adamı hayata geri döndüreceğiz.Adamı yanına geldiğim.Hemen gerekli olan müdahaleye başladım.İlk önce adamı yüz yukarı bakacak şekilde pozisyonu düzelttim.Adamın daha iyi nefes alması için başını geriye doğru çektim.
Adamı sarsarak bilincini Kontrol ettim.(Bu çok önemli adam spazm geçiyorsa direk kalp masajı yapmamalıyız.Kasların kasılması özellikle kalp ve diz kasların istem dışı kasılması böyle durumlarda elinizi yumruk yapıp kalbin oldu yere bir kere kuvvetli vurmalıyız.Ritmi düzeltmek için yapılır.Ayrıca Adam kramp falan geçiyordur,diye anlatıyorum.)
Bilincini kontrol ettiğim de bana tepki vermediği görünce nefes alıp almadığına baktım.Ayrıca kalp atışını kontrol etmek gerekir.Belki bir yabancı madde bağazınI kaçmış olabilir.Bunu da başını geriye doğru çektiğimde ağzına bakarız.Ayrıca bilinci olmayan kişiyi böyle yapmalıyız.Nedeni dilinin geriye doğru (nefes alması zorlaştırmasın diye )gitmesin diye yaparız.Bu arada nerde kaldık.Merak etmeyin.Yazının sonunda bu konu hakkında bir iki video koyacağım.Sıra suni tenefüse geldi.Ahahah bazılarınız ah sizler varya.Yukarıdaki işlemi hızlı şekilde yapmalısınız.Şöyle adam kalbi 3 dk'dır.Durmuş şekilde bir allahın kulu müdahale etmemişse tamam beyin hasarı gerçekleşir.Eğer bu 12 dk geçerse ölü olarak kabul ediliyor.Yani hasta şu saatlerde exit olmuş.The End.Aman gençler böyle olmasın.Bu arada birileri 112 aradımı acaba...
-Biriniz 112 yi ararmısınız Lütfen.Ani kalp durması diyelim lütfen.
-Okey ahmt ben ariyorum.En iyisi konumda atayım.
Evet sıra kalp masajına ve suni tenefüse geldi.(Zil mi çaldı yaa.Derse molaaa.Neyse devam.)
30 kalp masaji ve 2 suni tenefüs yapıyorum.
(Bazılarınız fark etmiştir.Bütün videolarda farklı farklı anlatıyor diyorsunuz.Evet ,haklısınız ama siz onlar gibi yapabilirsin.Bence yapın ambulans gelene kadar o kalp atacak aga...Hemde dk'da 100 kez atacak şekilde bu hayati organların hala canlı kalmasını sağlar.Bu arada suni tenefüse gerek yok.O videolar da öyleymiş hımmm.Ayrıca yeterince dördüncü duvarı yıktığımıza göre artık hikayemize devam edebiliriz.)
Sonra kalp masajı yaparken adamın kızlarının üzüldükleri gördükce ve aklıma ziyarete gittiğimiz hemşirenin (Al işte en sevdiğim aysel abla Normal bir hemşire oldu.Böyle yapmalıyım.Üzülmenin işimi engellememeli )Aysel ablanın dediklerini hatırlamaya başladım.
-Sana benziyor...Öyle çok benziyor.Ki.Ahmt...
-Sana sus dedim...Birileri yalnız devam edecek...
-Birileri yalnız zatennn...
-Artık dinlemek istemiyorum seni.
-Dinlemelisin...Hayatın özu budur... Birbirini seven insanlar...Sıcak bir yuva...Aile hayatı... Bir an için düşün...Kendini hatırla... yalnız olduğun zamanları...
-Artık hiç birini istemiyorum.Nefret ediyorumm.Herşeyden herkesden...
Bunlar aklınmdan geçerken Adama baktım sonra ağlayan kızlarına...Nabzını tekrar kontrol ettiğimde attığını farkettim.Adamın üzerine bir şeyler serdim.Hemen ailesine bildirdim,sevinçleri görülmeye değerdi.Ayse hemşirenin dediklerini düşündüm”birbirini seven insanlsr sıcak bir yuva..Aile hayatı..)
Hemen aya kalkıp arabaya doğru koşmaya basladım.Adasa numarayı verdim,aramasını istedim bana bakarak:
- Numaraya ulaşılamıyor.
-Hastaneyi ara o zaman.
-Tamam
Adas bir süre ile telefondaki kişiyle konuştu.Konuşması devam ederken yüzünün düştüğünü gördüm.
-Ne oldu?
Adas telefonu kapatı bana bakarak bir adam kızı zorla hastaneden çıkarmış.
-Kimse durdurmamış mı? Büyük ihtimal üzerinde bıçak falan vardır.
Aynen ama daha kötüsünü söylüyorum.Başın sağ olsun Aysel ablanı kaybetmişsin...
-Tamam kanserdi ama u kadar aerken kaybetmememiz gerekir.
-Kalbi durmuş ve bir daha onlara yanıt vermemiş.
-Şu timörü ne tuhafmış.Tam araştırmalık.
Kusura bakma.Üzgünüm.Ahmt ben ne diyeceğimi bilmiyorum.
-Kapat çeneni kızın nereye gittigini öğren.Hadi gidiyoruz.
-Hadiiii.
Adas telefonu hem ararken hemde bulunduğumuz konumu ve çıkış yollları aramaya basladı.Sonra bulduğu gözünden anlaşılıyordu.Bana bakarak:
-Buldum geride çok yakında bir tali yol var.Oradan çıkabiliriz.
Ben arkadaki bir iki arabanIn arasından geçerken otobanın yanında tali yola girdim.
-Durrr nasıl sürüyorsun şu arabayı biraz yavaş...
-Kapat çeneni.
--Kanka kız telefonunu hastane yakın bir yerde kapanmış.Merak etme bu ilinin emniyet mobeselerine bağlanıyorum.Sadece kameralardan telefonun kapandığındığı yere ve zamanlardaki kayıtlara giriyorum.Bunu telefonla yapamam uzun surebilir hemen bir ardasımla bağlantıya gectim o bize yardim edecek:
-Bu ayrılan yoldan ne tarafa gidecegim?
-Sağa düz yolu takip et.Hiç bir yere sapma.Arkadaşım mobese kayıtlarıni inceliyor.Kızın resmini sosyal medyada buldum gönderdim.
-Nasıl huldun ki?
-Telefon Numarası var ya o hersey icin yeterli.
-Buşraya haber verseydin.Bilgisayarı alsın bizimle iletişimde kalsın.
-Haber verdim.Arkadaştan bilgiler geldi.Adamla kız bir tofaşa binmişler.Kuzeye doğru ilerlemişler.
-Iş ciddi elemanın elinde silah olduguna göre.
-Nereden çıkacağız Adaş.
Tamama tamam.Şu ileride urmamız ekiyor.Arabadan burda inmişler.
-Bu ıssız yerde ne işleri var.Polise haber verdin mi?
Bir kaç adet silah sesi uyuldu.İkimizde telaşlandık.Ayrılılarak silah seslerin geldiği yöne doğru koşmaya başladık.Umarım herşey için geç değildir ,diye düşünmeye başladım.Büşradan ölgenin uydu örüntüsünü telefonuma atmasını istedim.O kızı bulmam gerekiyor.Umarım.Çok sinirliydim.Biraz daha ilerledikten sonra birilerini gördüm.Akşam karanlığını çevreyi kaplamıştı.Tam olarak kişileri seçemiyordum.Daha yakına yaklaştığımda yan arafımdan birinin geldiğini hissettim.Ona baktığım da bizim adaştı.Biraz daha koştuktan sonra gördüğüz görüntü.
-Burada ne olmuş böyle.
Burçin:
-Ne yapayım.Adamın kolunu kırdım.Ne olmuş sanki..
Adaş:
-Kanka gerçekten sen gibi.
Kıza yaklaştım.Ona sıkı sıkı sarıldım.Hiç bırakmayacak gibi.
Adaş:
-Bizim gruba bunu almalıyız.Helal olsun.Polislere yerimizi bildirdim.
Sonnnnnnnnnn.
(Yeter aaaa sizde çok bile.Yeni üyemiz süper zamanla tanışırsınız.Bu arada bu psikopatları nereden buluyoruz hacılar bende bilmiyorum.)
Bu mafya abimiz çok iyi anlatmış.Ben beğemdim Süperrr.
Daha da bitirelim.Canlarım birtanelerim.Bir dahaki yazımızda görüşene kadar kendini iyi bakın.
