Merhaba arkadaşlar BiGel Arkadaşlar bloğuna hoş geldiniz.
Ben Büşra YIl.
Biras sonra anlatacağız hikaye hayal ürünüdür.Belki...:)
10 gün sonra...
Algın Alperin kapısının önüne geldi.Zili çaldı ardından kapıyı yumruklamaya başladı.
Alperin kapıyı uykulu gözlerle açarak:
-Ne varrr ,Neden kapıyı kıracak gibi vuruyorsun.
-Alper bende anlamını bilemediğim birşey var.Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.Net olmasada bazı anılarımı hatırlıyorum.Yaşamadığım bazı şeyleri yaşamış gibiyim.
-Eee ne yapabilirm.Neden bana geldin.l
Algın Alpere yaklaşarak onu dudağından öptü.
-Alper bende tuaf bir şey var bunu öğrenmek istiyorum.
Algın Alper'in gözüne bakarak:
-Sanırım ben de gayım !
Alper, karşısında Algını görünce şaşırmıştı.Üzerine ben gayım demesi onu daha da şaşırttı bir süre bir şey söyleyemedi.Alper Algına bakmaya devam etti.Algın, Alper'e gülümseyerek:
-Hadi ama beni içeri alacak mısın?
-Tabi içeri girebilirsin.
Algın oturma odasına geçti ve koltuğa oturduAlper mutfağa yöneldi.Hem kendine hemde Algına bir kahve hazırladı.Kahveleri alarak oturma odasına girdi.Algının yanına koltuğa oturdu.Algına kahveyi uzatarak:
-Algın herşeyi tam hatırlamak istediğinden emin misin?Bence boşver herşeyi hatırlamak zorunda degilsin.Geçmiş geçmişte kaldı.
-Alper günlerdir yaşamadığım olayları yaşamış gibi aklımı meşkul etmesinden bıktım.Ne olursa olsun bunu öğrenmek istiyorum.
Alper Algına bakarak kafasını iki yana sallar.
-Alper,gerçekten yarım yamalak hatırladığım görüntüler görüyorum.Bundan çok sıkıldım.
Alper önüne dönerek yutkundu.Bir süre hareketsiz durdu.
-Başarmış olabilirler mi? Gay birisini normal bir heteroseksüel yapmış olabilir mi?Evet,başarmışlar gibi.
-Ne..? Alper sen ne bahsediyorsun?
Alper yerinden kalkarak odasından Laptopu getirdi.Laptopu açtıktan sonra Algına bir kaç resim gösterdi.Algın’ın resimlere bakarken takip etti.
-Bu çocuk bana çok benziyor.
Alper,ciddi yüz ifadesiyle:
-Algın! O sensin.
-Yanılıyorsun.Ben böyle bir şey hatırlamıyorum.
Alper daha da şaşkınlık için deydi.laptopu onun elinden alarak internet'e bir şey bulurum umuduyla baktı.Hemen hemen her yere baktı.Tam umudunu tükenmişti ki o yazıyı gördü.Yayınlanma tarihi çok eskiydi.Yazılanları okudu.”Eşcinsellikten kurtulmak mümkün!"Bazı bilim insanların yazıları okurken Algın labtopun ekranını görecek şekilde yaklaştığı fark etti.
-Bu adamı hatırlıyor gibiyim...
Alper,Algını gösterdiği doktora baktı.Psikiyatrist Doktoru tanıyordu. Başını Algına çevirdiğinde Psikiyatristi hatırlamaya çalıştığı ve tam hatırlamadığı yüzünden ifadesinden belliydi.Alper saatine baktığında sabahın beşi olduğunu gördü.Artık bilgisayarı kapattı ve kahvaltılarını yaptıktan sonra tanıdığı olan doktoru aradı.Alper ,doktorun tanıdık olmasından dolayı o güne randevuyu alabilmişti.Bazı merak ettiği konularda bilgi almaya çalıştı.Psikiyatrist tanıdık çıkması işine yaramıştı.Alper'e "yardım edeceğini"söyledi.
ALgını alıp o psikiyatriste gitti.Psikiyatrist'in odasından içeriye girerken psikiyatrist'in ALgını incelediğini farketti.”Tanımış olabilir mi?”diye düşündü.
Alper:
-Evet,doktor karşınızdayız.
Psikiyatrist:
-Bakın! Hipno terapi bozuk ve istenmeyen davranışlardan kurtulma yöntemidir.Ama her kişi transa girmeye yatkın degildir.Çok az kişide etkili olur.Bakalım bizim hastamızda bu mümkün müymüş?
Psikiyatrist hiç vakit kaybetmeden bazı teknikler uygulayarak transa geçmesini sağladı.Alper yanındaydı.
Psikiyatrist Algının transa girdiğinden emin olduktan sonra konuşmaya başladı:
-Kendini bir çiftlikte ve çeşitli çiçeklerin bulunduğu bahçenin tam ortasında buluyorsun.Güneş enseni yakıyor.Çicekleri elinle hissediyorsun.Hepsi birbirinden güzel çicekler.Bahçeyi geçerken bütün sıkıntıları geride bıraktığı farkediyorsun.Artık kendini hafiflemiş hissesiyorsun.Tüm sorunlardan uzaklaşmış ve kurtulmuş.Çicek bahcesinde ilerlerken,karşında bir ev görüyorsun.Evin içine girdiğinde masanın üstünde tablet olduğunu fark ediyorsun.Tableti eline alıyorsun.Tableti açmak istiyorsun.Bu tablet senin anılarınla dolu olduğunu biliyorsun.Acele etmeden onu eline alıyorsun.Geçmişini merak ediyorsun.Öğrenmek için can atıyorsun.Merak ettiğin hatırlamakta zorluk çektiğin anıların tamamını hatırlamak istiyorsun.Anılarına bakıyorsun bulunca bana söylüyorsun.
Psikiyatrist Alğını inceliyor ve sesiyle onu yönlendiriyordu.Algın hatırlamasını alperde çok istiyordu.
Algın başını kaldırarak psikiyatriste baktı:
-Hatırlıyorum.Evet,hatırlıyorum.Doğduğumdan beri bende diğerlerinden farklı olduğu hissediyorum ama bir anlam veremiyorum.Kendimi bildiğimden beri böyleyim.5 yaşımdayken bir erkek çocuğu öpüyorum.Annem bizi görüyor.Bana kızıyor,elimden tutup beni oradan uzaklaştırıyor.Yaptığımın yanlış birşey olduğunu söylüyor.Eğer böyle şeyler yaparsam."Canavarlar seni yer",diyor.Annemin çok kızdığını görüyorum.Annem hep kızsada ben vazgeçmiyorum.Erkek çocukları ilgimi çok çekiyor.
İlkokula gidiyorum.Bir kız bana bakıyor.Yanıma geliyor.Benimle arkadaş oluyor.Sanki bana sevgi beslediği halinden belli olduğunu fark ediyorum.Herkes bizi sevgili gözüyle baktıklarını anlaya biliyorum.Herkes gülümsüyor.Benimle ilgileniyorlar.Beni seviyorladı.Zaman geçiyor.Ben hep erkekleri düşünüyordum ama kimseye fark ettirmemeye çalışıyorum.Farklı olduğumu biliyordum bunu önemsemiyorum.
Biraz daha zaman geçiyor.Ortaokul son yılındayım.Artık bende herkes gibi bir kız arkadaşım olmasını istiyorum.Ama kızlar benden hoşlanmıyorlardı.Bunu anlayamıyorum...
Liseye başlıyorum.Herkes gibi bende kızlara bakıyorum.Sadece çok güzel varlık olduğunu düşünüyordum..Lise son sınıftayım.Hiç bir arkadaşım benimle arkadaş olmak istemiyordu.Lisede tek başımaydım.Dershaneye gidiyorum.Kızın biri bana gıçık olduğunu görüyorum.Bana gelip" sen top musun"diyor.Araştırıyorum.Birçok şey okuyorum.Etrafımı inceliyorum.Birşeyleri fark ediyorum.Kızlara karşı çinsel istek beslemiyordum. Bir ara tamamı kız olan sınıfa giriyorum.Ama ben onlara karşı bir arzu yada istek duymuyordum.Kızlar benimle pek ilgilenmiyorlardı.Kendimi o zamanlarda dışlanmış hissediyordum.Çok yalnızdım.Arkadaşım azdı.Çevremde herkesin kız arkadaşı olduğu için bende kız arkadaşım olmasını istiyordum.Bilmediğim bir şey olduğunu biliyordum.Bir kızın yanında tahrik olmam gerekiyordu.Kızlar bunu görünce kendisinden hoşlandığı düşünüyorlar.Geçmişten beri ailem beni farklı şey olarak eğitmeye çalışmışlardı.Ozamanlar benim için çok sıkıntılı günlerdi. Hergün kabuslarla uyanıyordum...O yıl yeni bir arkadaş edinmiştim.O kişi de benim gibiydi.Ona çok aşıktım.Bir gün ailemle bir yere gidiyoruz.Hastane gibi bir yer.Beni bu hastane bırakıyorlar.Bilmediğim ilaçları saati saatine içiyorum.Bir gün doktorun odasına muayene girmek için beklerken yanımda duran çocuk bana bakıyor.Adının Ahmet olduğunu söylüyor.Çocuğun neşeli olduğu ve çok konuşmasından sıkılıyorum.Dediklerini bir çoğunu anlamıyorum.Her şey biraz bulanık gibi.
Alper:
-Doktor bey,Algının başına aldığı darbede ya yeni yaşadığı olayları unutuyor yada geçmişini hatırlıyor.Neden ..?
Psikiyatrist:
-Bizi biz yapan bu güne kadar yaptığımız,hissettiğimiz ve söylediğimiz şeylerin toplamıdır.Hepsi sürekli olarak yenilenen ve hatırlanan özel bir ipe bağlanır.Kendin olmak için kendini sürekli hatırlamalısın.Tam günlük bir iş, böyle yürüyor.Başını vurduğu zaman bu ipi kopardı.Şöyle anlatayım.Aslında tam olarak unutmuyor.O anı hala beyninde sadece ilişkili olduğu sinaps hasar görmüş.Beyin bunu onarmaya çalışıyor.Yani öğrenilen bilginin hatırlamasında zorluk çekmemizin nedeni o bilgiyle ilişkili olan sinapsların(İpler)sağlamca çok olmamasından kaynaklanıyor.
(Nedir bu sinaps:Çevremizde olan uyarıları vücudumuzdaki duyular elektriksel sinyallere çevirir ve beyne iletilir.Bu elektriksel uyarıları kimyasal mesajlara çevrilerek nöron hücreler arasında aksondan dendrite doğru vektörel iletişim kurması sağlayan bağlara denir.Bu sinaptik boşluktan ne kadar çok bağlantı kurulursa öğrenilen bilginin hatırlanması kolaylaşır.BiAhmt)
Anılar yok edilmediler sadece bir kasaya kapatıldılar ve yeterince şiddetle kilit kırılabilir.Hafıza geri döner.Yeni öğrendiğimiz bazı bilgiler eski olan bazı bilgileri hatırlamasını zorlaştırabilir.Başına aldığı ağır darbe yeni öğrendiğimiz bilgilerin bulunduğu sinapsları yani ipleri kopararak eski bilgilerin hatırlamasını sağlamıştır.
Algın:
-Oraya aşırı heyecanımı için gittiğimi sanıyordum.Belli bir süre sonra kızlara karşı ilgi duymaya başladım.Onların yanında tahrik oluyordum.Belki onları erkek gibi olduklarını düşünüyordum.Öyle görüyordum.Yani kızlardan hoşlanıyordum artık.
Alper:
-Unutmasını sağladın.
Psikiyatrist Alpere bakarak:
-Unutmayı istemesini sağladım.
-Ama başına darbe aldığında tam olarak hatırlamadı.Neden sadece bir anlık hatırladı?
-Dediğim gibi hala anılar yok edilmediler.Sadece bir kasaya kapatıldılar yeterince şiddetle kilit kırılabilir.Hafıza geri döner, tamamen değil...Her şeyiyle değil...ama aldatıldığı hissetmesini sağlayacak kadar...Onu sinirlendirecek kadar...
Algının sinirli halini ikiside fark etmişti.
Ahmet:
-Hatırlıyorum her şeyi hatırlıyorum.Bana neden yalan söyledin?
Alper:
-Ne?
Psikiyatri:
-Ne?
-Bana her şeyi unutturdun.
Psikiyatrist:
-Anılar geri dönerken...
-Seni istemiyorum.Nefret ediyorum sizden.
Algın yerinden kalkıp psikiyatriste saldırmaya yöneldiği sırada.Alper onu yakaladı.Saldırmasına engel olmuştu.
Algın:
-Onuru senin yüzünden kaybettim.Tek aşkımı senin yüzünden kaybettim.Senin yüzünden onuru bıraktım, terkettim.Kaybetmişdim ama onu o caddede kalabalıkta gördüm.Bir yere çarpıp.Kalkmaya çalıştım.Peşinden koşmaya çalıştım.Özür dileyecektim.Onu terkettiğim için üzgün olduğumu söyleyecektim. yetişemedim.
Algın bağırarak psikiyatrise karşı konuştu.
Algın
-Sonraları yanıma gelsede tanıyamadım.Onu çok kırdım.
Algın ağlıyordu.Alper Algını zor tutuyordu.
Algın:
-Hep o homofobikler yüzünden hayatımı zehir ettiler Bana zor günler yaşattılar o kalabalıkta kendimi yalnız hissettim.Ben bunu bilerek yapıyormuşum gibi yüz çevirdiler bana bir hiç gibi davrandılar.Sanki ben tercihimi bu yönde yapmışım gibi.Kim ister toplumu karşısına almak.Toplumun bütün öfkesi bana cevrilmişşş...
Ölmek istiyorum.Ölmekkkkk"diye Algın bağırıyordu.Uyumasını sağladılar...
Psikiyatrist:
-Uyandığında her şeyi hatırlayacaksın.
Alper:
-Hayır efemdim.Onuru yine unutsun.Dayanamaz onun yokluğuna.
Psikiyatrist:
-Ama seni de unutması gerekiyor.Algınla hiç görüşmemen gerekecek.Çünkü sen ona bu olanları hatırlamasına neden olabilirsin.
Alper:
-Tamam Doktor yapın şunu.
1 ay sonra...
Algın cadde yürürken güzel gördüğü kadınlara bakıyordu.Hayatında mutluydu.Artık sevgisi de vardı.Sevgilisi karşı cadde de algına el sallıyordu.Algın sevgilisine gülümseyerek ona doğru hızlı adımlarla yürürken biriyle çapıştı.İkisi ayağa kalktığında
Algın:
-Önüne baksana!
Karşısındaki kişi gülerek:
-Kusura bakmayın.
-Sizi bir yerden hatırlıyor gibiyim.Daha önce tanıştık mı?
-Hiç sanmıyorum.
-Neyse ,ben gidiyorum.
Alper Algının arkasından bakarak:
-Umarım bu şekilde hayatından memnunsundur.Böyle olmak zorundaydı.Senin iyiliğin için.
Alper önüne dönerek yoluna devam erken:
-Hoşçakal Algıncım hayatı hep güzel yaşaman dileğiyle bayy.
Alper kalabalığın içinden kaybolur...
Son
Hikayemizin çok güzel olduğunu söylemeliyim.Malesef hikayemiz bitti ya.
Hikayeyi yazan arkadaşımıza A.Algın’a bize güzel bir hikaye ile buluşturduğu ve hikayesini bir şeyler eklememize biraz değiştirdiğimize kızmadığı için teşekkür ediyorum
BiGeL arkadaşlar okuyucuları bize zaman ayırdığınız ve okudğunuz için sizede buradan teşekkürlerimi sunuyorum.
Ben Büşra YIL.
Yeni yayınlarımızda görüşmek üzere
HOŞÇAKAL INNNN..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder