Aşkın Peşinden (kendimizin ve algının hikayesine devam)

Hoş geldiniz.  BiGeL arkadaşlar okuyucuları,

Ben Busra YIL
Bu yazımızda ALGIN arkadaşımızın hikayesinin devamını yayınlayacağım.Ben hikayesini çok beğendim.Sizde çok beğeneceğinizi umuyorum.Ne yazık ki bir lezbiyenin hikayesi değil.Olsaydı ne güzel olurdu.Ayrıca arkadaşımız ALGIN bloğunu kapatmak istiyor.Biz de yazıları bizim bloğumuzda yayınlamak istediğimizi. söyledikYani hesabını ele geçirdik. Ne münasebet kendisi bize isteyerek hesabını verdi.Bu centinmen hareketinden ötürü kendilerine teşekkür ediyoruz.Hikayemize başlamadan size anlatmak istediğim bir yığın anı olduğunu söylemek istiyorum.Kendimi zor tutumu söylemeliyim.Bir tanesi size anlatmadan önce model den mey şarkıyı dinleyerek anıma başlayalım.
 Sınıfa yeni bir kız gelmişti.Görür görmez kıza karşı bir şey hissettim.Aşk mı bilinmez.Bildiğim bir şey varsa gözlerimi ondan alamıyordum.Savunmasız yavru ceylan gibi kurtların ortasında gezerken hiç vakit kaybetmeden yanına gitmeliydim ve giitim.Merhabalarla başlayıp nerelisin,nerede otuyorsun vb.Kızlar bilirsiniz tipik kız tanışmaları.
Adı Pelin dünyalar şekeri güzel birisi.Gel zaman git zaman kanka ayağına pelinimle her karşılaşmalarımızda kucaklaşıp öpüşüyoruz.Sakın yanlış anlamayın yanak yanağa biraz dudağımı onun dudağına bilerek yakınlaştırıyorum.Her kucaklaşmamız da o güzelimin kokusunu içime çekiyorum.Bir gün sınıfta her zaman ki gibi kız arkadaşımla karşılaşmamızda öpüşürken erkek öğretmenimiz dikkatini çekmişki:
-Büşra uzun zamandır görüşmediğin askerlik arkadışınla karşılaşmışsın,öpüşmeniz bittiyse dersimize dönebilirmiyiz?
Inanırmısınız biraz utandım.Aysun arkadaşımız:
-Daha dün birlikte değil miydiniz.Sanki uzun zaman görüşmemiş gibi.
Bu öpüşme fastını azaltmalı...Tatlımın yanaklarından bir gün öpmesem dayanamam ki.Kızcağızın da ona olan sevğimden habersiz.Ona besleğim platonik bir aşk.
Offf yaaaa,seviyorum kızı işte,demek isterdim.
 Benim başımdan böyle bir anı geçti.Algının hikayesine geçmeden önce bizim çocuklarla ilgili bir iki şey söz söylemek istiyorum.

Bu çocuklar hiç boş durmuyor habire yeni yayınlarla siz okuyucuların karşılarına çıkıyorlar.

İnsan aklından geçirir demi, bizim lezbiyen bir arkadaşımız vardı,der.
Onlara buradan teesüflerimi bildiririm.
Şaka yapıyorum değerli okuyucularım.Böyle bir şey yok.Benim işlerim vardı.Kısmet bu yazıya oldu.Beni her yazıda çağırırlar.Amaaaa en son ki yazılarında beyfendiler beni çağırmadı. Neyse diyerek o tatlı neşemizi bozmuyoruzzzz.

Hikayemize başlayalım.

                           AŞKIN PEŞİNDEN

 20 gün önce...


Algın, yaya kaldırımda hızlı adımlarla karşısından gelen insanların aralarından geçmeye çalışıyordu.İçlerinden bazı erkekler ilgisini çekiyor ve buna bir anlam veremiyordu. Pek de umursamıyordu.Biraz daha hızlanmalıydı çünkü kız arkadaşıyla ilişkisinde sorunlar yaşıyordu.İlişkisini düzeltmek istiyordu.Bunun için buluşma yerine bir an önce gitmesi gerekiyordu.Yanlış otobüse bindiğinden dolayı buluşma yerine geç kalmıştı.Bu son şansıydı, yetişmeliydi.Aslında kızdan pek hoşlanmıyordu.Onunla ailesi istediği için birlikte olacaktı.Var gücüyle karşısındaki kalabalığı aşmaya çalıştı.
Kalabalığın arasından çarpa çarpa ilerlerken bir yüz dikkatini çekti.O yüz çok hoş ve çok tanıdık geldi.O yüze bakarken, farketmediği trafik ışığın direğine kafasını çok sert şekilde çarptı.Çarpar çarpmaz dengesini kaybederek yere düştü.Algın'ın gözleri onun uzaklaşmasını izlerken ayağa kalkmaya çalışıyordu.Zar zor kalkıp dengesiz bir şekilde yürümeye, o kişiye yetişmeye çalıştı.Kalabalık o kişiye yetişmesine engel oluyordu.Hafızasında bir şeyler canlandı.Peşinden gittiği çocuğu hatırlıyordu."Onur bekle, lütfen, bekleeee "diyordu.Onur hiç bakmadı."Onur birtanem lütfen bekle,özledim seni"diyordu.Ne yapsa Onur'un dikkatini çekmiyordu.Son bir kez var gücüyle:"Onuurrr bekleeee" dedi.Artık gücü kalmamıştı.Daha fazla yürüyemeden yere düştü.Düştüğü yerden Onur'a bakarken ,onun durup ona baktığını gördüğünde etrafı karardı.Gözleri kapanmış kalabalığın içinde yerde tek başına hareketsiz yatıyordu.

Gözlerini bir hastanede acil servisinde açtı.Çevresini incelerken yanında duran kişiyi süzüyordu.O kişiyi tanımıyordu.
Yanındaki kişi:" nihayet uyandın"dedi.Algın o kişiyi inceliyordu.Hareketleri konuşması ilginç geliyordu.Ona bakıp:
-Ben buraya nasıl geldim? Sen kimsin?
- Sakin ol Algın ben Alper seni caddenin kenarında yerde baygın gördüm buraya getirdim.
-Neredeee? Ne oldu bana ?
-Kendini yorma dinlenmen gerekiyor.
-Buluşmama yetişmem gerekiyor.
Algın yatakda doğruldu.Alper:
-Dinlenmelisin demedim mi? Bu saate kadar buluşma mı kalır.
Algın Alperin gözlerine bakarak.
-Ne oldu banaaa?
-Bilmiyorum.Seni yerde baygın gördüm.Hemen buraya getirdim.Asıl sen söyle ne oldu?Başına darbeyi nasıl aldın.
-Ben sanırım.Kalabalık içinde ilerlerken birisini gördüm.Sanki onu çok iyi tanıyormuşum gibi..Ona bakarken bir yere çok sert çarptığımı hatırlıyorum.Sonrası bulanık bir ara her yer karardı.Gözlerimi açtığımda burdayım.
Alper algına bir bakış attı.Ahmet'e baktığında gerçektende hatırlamadığını gördü.Algın Alpere Teşekkür ettikten sonra Alperle el sıkıştı.O sırada doktor odaya girdi:
-merhaba beyler hastamız uyandı mı?
Ahmet'e bakarak, bazı tetkikler daha yapmamız gerekiyor, dedi.Ailesi doktor odadan çıktıktan sonra geldi.Alper ,Algına"benim gitmem gerekiyor."dedi.Alper gitmeden numarasını bir kağıda yazıp algın'a verdi.
Algın:
-Alper seni muhakkak arayacağım.Tekrar teşekkürler.
Alper giderken dikkatlice algına baktı.Sonra önüne dönüp gitti.Ailesi doktorla görüştükten sonra ahmetin yanına gelip durumunu ve nasıl olduğunu sordular.Akşama doğru doktor içeri girdi:
-Tüm tekikleri yaptık kafanızda citti bir sorun yok gidebilirsiniz.Ama iki gün dinlenin.
Algın ailesiyle birlikte hastaneden ayrıldı.Algın sonraki günlerde rüyalarında hatırlamadığı bir erkeği görmekteydi.O erkek kaza geçirmeden önce gördüğü çocuktu.Tam emin olamamakta ve Algını kalabalığın arasında ellerini açmış çağırmaktaydı.Onun peşinden koşup ona yaklaştığında onun kaybolduğu görüyordu.Bilmediği bir korku içinde kalabalığın içinde koşuştururken sert bir cisme çartığında rüyasından uyandı.Artık bu durumdan çok sıkılmıştı.
Evden çıkıp kendini deniz kenarlarındaki parktaki bir banka oturdu.Çevresine bakındı.Kendini yargılamaya başladı.O kazadan sonra kendini tanımakta güçlük çekiyordu.Kendinde bir farklılık olduğunu biliyor, bunun tam ne olduğunu bilmiyordu.Rüyasını düşündü rüyasındaki kişi kimdi neden onu çağrıyordu.Soruların cevaplarını düşünürken önünden birisi geçtiğini farketti ,dikkatini ona yöneltiğinde onun rüyasındaki adam olduğunu gördü.O giderken arkasından baktı.Merağına ve içindeki duygulara yenik düştü. Ayağa kalkıp onu takip etmeye başladı.Takip ettiği kişiyi ona hoş gelmeye başladığını hissediyordu.Bundan nefret ediyor ama kendine engel olamıyordu.Sanki o çocukta kendini çeken bir güç vardı.Takip ettiği kişiyi izlemek hoşuna gidiyordu.Takip ettiği kişiyi bir apartmanın kapısından içeri girdiğini gördü.Algın da hemen arkasından binaya girdi.Asansör kapısının kapanmadan asönsörü yakalmıştı.Asansöre hemen binip onu karşısında direk gördüğünde heyecanlandı. Asansörde beklerken ona direk  bakması o kişiyi rahatsız etti.
-Söylermisin bana niye sürekli bakıyorsun? Rahatsız oluyorum.
-yoo! Hayır kusura bakmayın, dalmışım.Rahatsızlığımdan dolayı özür dilerim.Acaba isminizi sormam mümkün mü?
-Benim adım onur ,onur çicek.Beni tanımıyorsun demi ?
-Tanımam mı gerekiyor?
Onur birşey söylemedi.Sadece asönsörün, ineceği kata gelmesini bekledi.İneceği kata geldiğinde kapıya yöneldi.Asönsörden inmeden algına sinirli ve kaşlarını çatmış şekide baktı.Önüne dönüp asönsörden çıkıp gitti.Algın onun arkasından çıktıktan sonra Onur'un Lgbtt derneğine girdiğini gördü.Şok içinde bir süre durdu.
-Ben ne yapıyorum.diyebilmişti.Geri dönüp dışarı çıktı.Kendine kızdı.Hissettiği duyguyu ona garip geliyordu
-Bunu bir kıza karşı hissetsem aşk derdim.Peki bu ne ?
Hala o kişi algının aklını kurcalıyordu.Bir yandan merak bir yandan garip bir duygu...


DEVAM. EDECEK.......